Grandmother Jeanne van Steenbergen and granddaughter Emma Sebregts each crochet one side of a sweater until their thread meets. Within the threads a transcript of their conversation is inscribed. Every time grandmother Jeanne loses track of the conversation or subject matter this is echoed in the material by a dropped stich. This makes new holes within the conversation had between the two whilst crocheting visible. The disconnected areas of the sweater coincide with the process of losing someone or losing touch. Simultaneously the newly knit sweater symbolizes the room created for new memories, conversations and love for one another through the project. The material has a practical and caring substance with which Jeanne knit articles of clothing for herself and her children. In the recent year Jeanne has begun to revisit the material near the moment of being diagnosed with dementia. The practice being one that Jeanne remembers how to perform precisely possibly because it is ingrained in muscle memory more than in the mind.

Oma Jeanne van Steenbergen en kleindochter Emma Sebregts haken elk een kant van een trui totdat hun draden elkaar raken. Binnen de draden is een transcriptie van hun gesprek ingeschreven. Elke keer dat grootmoeder Jeanne het gesprek of het onderwerp uit het oog verliest, wordt dit in het materiaal weerspiegeld door een gevallen steek. Dit maakt nieuwe gaten in het gesprek tussen de twee tijdens het haken zichtbaar. De losgekoppelde delen van de trui vallen samen met het proces van iemand verliezen of het contact verliezen. Tergelijkertijd creërd de nieuwe gebreide trui de ruimte voor nieuwe herinneringen, gesprekken en liefde voor elkaar die kan bloeien gedurende het project. Het materiaal heeft een praktische en verzorgende substantie waarmee Jeanne al in het verleden en nu kledingstukken breide voor zichzelf en haar kinderen. In het afgelopen jaar heeft Jeanne een vernieuwde passie gevonden in het breien. Rondt deze zelfde tijd kreeg Jeanne de diagnose dat ze dementie had. Het haken blijft echter iets wat Jeanne net zo automatisch uitvoerd als voorheen. Mogelijk omdat deze kennis zich elders opslaat. In haar spieren implaats van haar hersenen.